Ur. 1596r, zm. 1650r.

Francuski filozof i matematyk, czołowy przedstawiciel francuskiego racjonalizmu XVIIw, uważany za prekursora nowożytnej kultury umysłowej, zwolennik sceptyzmu metodologicznego, postulował metodę myślenia opartą na wzorach rozumowania matematycznego, jako uniwersalną i całkowicie pewną.

Twórca koncepcji tzw. kogitacjonizmu ("cogito ergo sum" - myślę więc jestem), uznawał pewność własnego myślenia człowieka za podstawę wiedzy.

W teorii poznania głosił wiarę w rozum ludzki, a poczucie oczywistości intelektualnej przyjmował za główne kryterium prawdy, głosił mechanistyczną i deterministyczną koncepcję świata fizycznego oraz tezę o dualizmie "substancji myślącej i cielesnej" (duszy i ciała).

W matematyce odkrył metodę geometrii analitycznej, zajmował się badaniem krzywych i stycznych, równań algebraicznych, wprowadził pojęcie wielkości zmiennej i funkcji.

W badaniach fizycznych zajmował się głównie optyką geometryczną, sformułował m.in. prawa odbicia i załamania oraz zasadę zachowania pędu.